دل من تنها بود.دل من هرزه نبود.دل من عادت داشت                    
که بماند یک جا.به کجا؟معلوم است
به در خانه ی تو.دل من عادت داشت
که بماند آن جا.پشت یک پرده تور
که تو هر روز آن را.به کناری بزنی
دل من ساکن دیوار و دری.که تو هر روز از آن می گذری
دل من ساکن دستان تو بود.دل من گوشه یک باغچه بود
که تو هر روز به آن می نگری.دل من را دیدی؟
ساکن کفش تو بود...
یادت هست؟

سلام دوستای عزیزم 

فک کنم غیبتم کمی طولانی شد ولی.......

اینبار با دست پر اومدم

دوستون دارم